Στις εργασίες της Ετήσιας Κοινοβουλευτικής Συνάντησης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για την Ισότητα των Φύλων και την Ενίσχυση των Γυναικών (UNWOMEN), που πραγματοποιήθηκαν στη Νέα Υόρκη, στις13-14 Μαρτίου, στο πλαίσιο της 62ης Συνόδου της Επιτροπής του ΟΗΕ για το Καθεστώς των Γυναικών (Commission of Status of Women), συμμετείχε η βουλεύτρια Αφροδίτη Σταμπουλή. Κατά την τοποθέτησή της στη συνεδρίαση της 13ης Μαρτίου με θέμα "Ενδυναμώνοντας τις φωνές των γυναικών και των κοριτσιών της υπαίθρου" αναφέρθηκε στη συμμετοχή των γυναικών της υπαίθρου στις εθνικές και τοπικές εκλογές.Εδωσε στοιχεία για την ισχύουσα ποσόστωση κατά φύλο στις υποψηφιότητες καθώς και για τις προτάσεις αύξησής της. Τόνισε την αυτόνομη συμμετοχή των αγροτισσών στους αγροτικούς συνεταιρισμούς, όπως και τον σημαντικό ρόλο των γυναικείων συνεταιρισμών και των συλλόγων γυναικών στην κοινωνική και πολιτική ζωή.
Στις 14 Μαρτίου η βουλεύτρια συμμετείχε στις παράλληλες συζητήσεις με θέματα: "Ασφάλεια για τις γυναίκες στην πολιτική-Επιδιώκοντας θεσμικές λύσεις" και "Ποσοστώσεις φύλου και νεολαίας:Συμπληρωματικές ή ανταγωνιστικές;"
Ομιλία
"Ενδυναμώνοντας τις φωνές των γυναικών και των κοριτσιών της υπαίθρου"
Eίμαι από την Ελλάδα και εκλέγομαι σε μια κυρίως αγροτική περιοχή στα βόρεια. Θα ήθελα να αναφερθώ στα σημαντικά βήματα που πραγματοποιήθηκαν ως προς την ενίσχυση της θέσης των γυναικών της υπαίθρου στη χώρα μας τις τελευταίες δεκαετίες, αν και αυτά ποτέ δεν είναι αρκετά.
Στην Ελλάδα οι γυναίκες για πρώτη φορά ψήφισαν το 1944 κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής για την εκλογή της κυβέρνησης της αντίστασης, η οποία κυριαρχούσε κυρίως στην ύπαιθρο.
Το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι για τις γυναίκες θεσμοθετήθηκε από τις αρχές της δεκαετίας του ‘50. Η ψηφοφορία ήταν υποχρεωτική άρα τα ποσοστά συμμετοχής ήταν εξ ίσου ψηλά στην ύπαιθρο και στις πόλεις. Τα εκλογικά τμήματα ήταν χωριστά κατά φύλο.
Από τη δεκαετία του ‘90 για την κατάρτιση των ψηφοδελτίων ισχύει ποσόστωση φύλου στο 1/3 των υποψηφίων, ενώ η σημερινή κυβέρνηση αποφάσισε να αυξήσει το ποσοστό σε 40% αλλά όχι 50% όπως χρόνια ζητούν οι γυναικείες και φεμινιστικές οργανώσεις.
Σχετικά με τη συμμετοχή στα κέντρα λήψης αποφάσεων, σε τοπικό επίπεδο, από τη δεκαετία του ‘80 οι γυναίκες συμμετέχουν στους αγροτικούς συνεταιρισμούς με την προσωπική τους περιουσία της οποίας μάλιστα διατηρούν την ιδιοκτησία και μετά το γάμο. Ωστόσο η συμμετοχή γυναικών στις διοικήσεις των συνεταιρισμών παραμένει χαμηλή.
Υπάρχουν επίσης γυναικείοι αγροτουριστικοί συνεταιρισμοί για τους οποίους ισχύει ευνοϊκή νομοθεσία και οι οποίοι δραστηριοποιούνται κυρίως στο δευτερογενή τομέα. Επί πλέον υπάρχουν και οι τοπικοί σύλλογοι γυναικών με σημαντική παρέμβαση σε διοργάνωση εκδηλώσεων, γιορτών, ενημερωτικών ημερίδων κοκ .
Οι γυναικείοι συνεταιρισμοί και οι σύλλογοι γυναικών είναι ένας τρόπος για τις γυναίκες της υπαίθρου να συμμετέχουν στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων καθώς πολλές φορές αποτελούν σημαντικές συλλογικότητες για τις τοπικές κοινωνίες, έχουν επίδραση στα κέντρα λήψης αποφάσεων και επηρεάζουν την εκλογή υποψηφίων για το κοινοβούλιο και τις τοπικές αρχές. Επίσης δίνουν τη δυνατότητα «ανάδειξης γυναικών από τα κάτω».
