Κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, καταρχήν να μας ευχηθώ «καλή χρονιά». Είναι η πρώτη συνεδρίαση της Ολομέλειας στην οποία συμμετέχω ενεργά.
Σήμερα συζητάμε την επικύρωση τριών συμβάσεων που αφορούν το Υπουργείο Εσωτερικών.
Για τις δύο πρώτες συμβάσεις η συνεισηγήτρια κ. Γεροβασίλη έχει εκφράσει ήδη από τη συζήτηση στην Επιτροπή τη θετική μας στάση, τη θετική μας ψήφο, όσον αφορά την έκδοση πιστοποιητικού ικανότητας γάμου για γάμους που τελούνται στην αλλοδαπή και την απαλλαγή από την υποχρέωση επικύρωσης ορισμένων πράξεων και εγγράφων. Άρα, η δική μου τοποθέτηση και οι επιφυλάξεις που εκφράσαμε αφορούν τη Σύμβαση για τη διεθνή συνεργασία σε ζητήματα διοικητικής συνδρομής προς τους πρόσφυγες, την οποία η Κυβέρνηση φέρνει για κύρωση είκοσι οκτώ ολόκληρα χρόνια μετά την υπογραφή της.
Έστω και έτσι όμως θα καταγραφεί αυτή η κύρωση στα παράπλευρα οφέλη της εξάμηνης Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης διότι τέτοιες Συμβάσεις αφορούν δικαιώματα κατοίκων αυτής της χώρας, είτε έχουν την ιδιότητα του πολίτη είτε διωγμένοι από τις πατρίδες τους από πολέμους και καταστροφές ζήτησαν καταφύγιο στη χώρα του Ξένιου Δία, όρος ο οποίος σας θυμίζω ότι στο παρελθόν δεν είχε το αποκρουστικό περιεχόμενο το οποίο κατόρθωσε να του προσδώσει ο νυν Υπουργός Δημόσιας Τάξης.
Για να σχολιάσουμε λίγο και την επικαιρότητα, είναι ένας θετικότερος τρόπος για να αφήσει η Κυβέρνηση κάποιες καλές εντυπώσεις στους Ευρωπαίους εταίρους από ό,τι τα φληναφήματα περί ΣΥΡΙΖΑ και τρομοκρατίας, ΣΥΡΙΖΑ και κομμουνιστικού κινδύνου ή ΣΥΡΙΖΑ και μαύρης μαγείας, που απομένει να ακούσουμε από αυτά που εκτοξεύει κατά καιρούς ο Εκπρόσωπος Τύπου.
Είναι ένας θετικότερος τρόπος για να πειστούν οι Ευρωπαίοι εταίροι ότι αυτή η Κυβέρνηση σέβεται στοιχειωδώς τα ευρωπαϊκά δικαιακά κεκτημένα, δεδομένου ότι η χώρα μας δεν έχει υπογράψει ούτε κυρώσει τη Σύμβαση του Στρασβούργου του 1978 που συνήφθη στα πλαίσια του Συμβουλίου της Ευρώπης  και αφορά επίσης τη συλλογή πληροφοριών και αποδείξεων στην αλλοδαπή που αφορούν διοικητικά θέματα αποκλειομένων φορολογικών και ποινικών θεμάτων. Η Σύμβαση που συζητάμε σήμερα, λοιπόν, την οποία έχουν υπογράψει εκτός από χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Ελβετική Ομοσπονδία και η Τουρκική Δημοκρατία, άρα δεν μπορεί να αντικατασταθεί από ευρωπαϊκές Οδηγίες, είναι η σύμβαση υπ’ αριθμόν 22 της Διεθνούς Επιτροπής Προσωπικής Καταστάσεως και ενισχύει τη διεθνή συνεργασία για τη συλλογή πληροφοριών περί της προσωπικής κατάστασης και της ταυτότητας προσφύγων που έχουν διαμείνει διαδοχικά σε περισσότερα κράτη και μάλιστα αυτό ανεξάρτητα από τη νομιμότητα ή μη της διαμονής τους σε κάθε ένα προηγούμενο κράτος, ώστε να μπορούν οι αρχές της χώρας στην οποία διαμένουν με το καθεστώς του πρόσφυγα να τους προμηθεύουν με τα έγγραφα εκείνα που αντικαθιστούν τις ληξιαρχικές πράξεις, τα αντίγραφα ή τα αποσπάσματά τους.
Αυτή είναι μια υποχρέωση της χώρας διαμονής η οποία προκύπτει από το άρθρο 25 της Συνθήκης της Γενεύης του 1951 για τους πρόσφυγες. Είναι ευνόητοι οι λόγοι για τους οποίους οι πρόσφυγες δεν μπορούν να προμηθευτούν αυτά τα έγγραφα από τις χώρες καταγωγής τους και για τους ίδιους λόγους η Σύμβαση της Διεθνούς Επιτροπής Προσωπικής Κατάστασης που συζητάμε απαγορεύει την απεύθυνση των αρχών της χώρας διαμονής του πρόσφυγα προς τις αρχές της χώρας καταγωγής του, όπως απαγορεύει και κάθε αίτημα παροχής πληροφοριών όταν αυτό κινδυνεύει να αποβεί σε βάρος της ασφάλειας του ίδιου του πρόσφυγα ή μελών της οικογένειάς του. Εφόσον όμως ο πρόσφυγας φέρει έγγραφα τα οποία αφορούν την ταυτότητα και την προσωπική του κατάσταση και προέρχονται από τη χώρα της ιθαγένειάς του ή της μόνιμης παραμονής του, εάν ήταν ανιθαγενής, αυτά γίνονται δεκτά χωρίς επικύρωση ή σφραγίδα apostille, την οποία είναι επίσης εύλογο ότι δεν θα μπορούσε να εξασφαλίσει. Στο δεύτερο άρθρο του κυρωτικού νόμου προβλέπεται ως κεντρική Αρχή εφαρμογής της Σύμβασης η Διεύθυνση Αστικής και Δημοτικής Κατάστασης του Υπουργείου Εσωτερικών. Με δεδομένο ότι σύμφωνα με το άρθρο 26 του Προεδρικού Διατάγματος 141 του 2013 τα Περιφερειακά Γραφεία Ασύλου χορηγούν στους δικαιούχους καθεστώτος του πρόσφυγα έγγραφα ή πιστοποιητικά κατά το άρθρο 25 της Σύμβασης της Γενεύης, το περιεχόμενο των οποίων σχετίζεται και προκύπτει από τα στοιχεία που διατηρεί η Υπηρεσία Ασύλου, θα ήταν χρήσιμο -και το ζητήσαμε αυτό, κύριε Υπουργέ- να διασφαλιστεί με κάθε αναγκαίο μέσο -όπως η πληρέστερη στελέχωση ας πούμε- η ταχύτητα ανταπόκρισης τόσο της Υπηρεσίας Ασύλου όσο και των αρμόδιων με το προηγούμενο καθεστώς υπηρεσιών του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης σε κάθε τέτοιο αίτημα της Διεύθυνσης Αστικής και Δημοτικής Κατάστασης του Υπουργείου Εσωτερικών.
Είναι πιθανόν να αρχίσουν να απευθύνονται όλο και περισσότερα τέτοια αιτήματα προς τη χώρα μας από πρόσφυγες στους οποίους, παρά το «Δουβλίνο ΙΙ», αναγνωρίζεται αυτό το καθεστώς στις χώρες στις οποίες κατόρθωσαν να φτάσουν ύστερα από παραμονή στην Ελλάδα, στην οποία δεν επαναπροωθούνται διότι θα υποστούν απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση, όπως έχουν αποφανθεί επανειλημμένα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και εκπρόσωποι διεθνών οργανισμών όπως το Συμβούλιο της Ευρώπης, προς όνειδος των αρμόδιων Υπουργών.
Θα είναι, λοιπόν, απαράδεκτο οι όποιες καθυστερήσεις των υπηρεσιών του Υπουργείου  Δημόσιας Τάξης να ακυρώνουν στην πράξη την εφαρμογή της Σύμβασης.
Μολονότι η Σύμβαση αναφέρεται ρητά σε έχοντες καθεστώς πρόσφυγα, θεωρούμε ότι η ίδια δυνατότητα προμήθειας εγγράφων που αντικαθιστούν τις ληξιαρχικές πράξεις, τα αντίγραφα ή τα αποσπάσματά τους πρέπει να εξασφαλίζεται από την ελληνική πολιτεία στους δικαιούχους επικουρικής προστασίας και ανθρωπιστικού καθεστώτος, καθώς και στους αιτούντες άσυλο, που βρίσκονται σε αναμονή απάντησης είτε από την Υπηρεσία Ασύλου, είτε από τις αρμόδιες με το προηγούμενο καθεστώς υπηρεσίες του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης, είτε έχουν απευθυνθεί στην Αρχή Προσφυγών.
Πρόκειται για καθόλου ευκαταφρόνητο αριθμό ανθρώπων, οι οποίοι με την ευρεία έννοια εμπίπτουν στην κατηγορία του πρόσφυγα, καθώς η προσφυγική ιδιότητα αποκτάται από την πραγματικότητα που αναγκάζει κάποιον να διαφύγει από τη χώρα καταγωγής του και να ζητήσει διεθνή προστασία και όχι από το γεγονός της αναγνώρισης της κατάστασής του.
Γι’ αυτές τις κατηγορίες ανθρώπων ζητήσαμε, κύριε Υπουργέ, να δεσμευθείτε, είτε στην αιτιολογική έκθεση  είτε με όποιον τρόπο κρίνετε καταλληλότερο, ότι θα επεκταθεί η δυνατότητα προμήθειας εγγράφων από τις ελληνικές αρχές που αφορά η σημερινή Σύμβαση.
Βεβαίως, η Σύμβαση επικυρώνεται αυτούσια. Όμως, η δέσμευση από την πλευρά σας για μεταγενέστερη –έστω- νομοθετική ρύθμιση που θα καλύπτει και αυτές τις κατηγορίες αίρει κάθε επιφύλαξη από την -ούτως ή άλλως- θετική ψήφο μας.