Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ«Επιτυχίες» από τις πιο ανατριχιαστικές πλευρές του success story

Tης
Αφροδίτης Σταμπουλή

Ο πρω­θυ­πουρ­γός στην ο­μι­λία του της ΔΕ­Θ, α­νά­με­σα στα άλ­λα, πα­ρου­σία­σε «ε­πι­τυ­χίες» στο με­τα­να­στευ­τι­κό. Για πρώ­τη φο­ρά, εί­πε, «μπή­καν στη χώ­ρα μας λα­θραία πο­λύ λι­γό­τε­ροι απ’ ό­σους έ­φυ­γαν ο­ρι­στι­κά». Και έ­δω­σε συγ­χα­ρη­τή­ρια στην Αστυ­νο­μία και το Λι­με­νι­κό… Το «θαύ­μα» αυ­τό ζη­τή­σα­με να μας ε­ξη­γή­σει η βου­λευ­τί­να του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Αφρο­δί­τη Στα­μπου­λή, που ξέ­ρει α­πό πρώ­το χέ­ρι την α­λή­θεια.
Ο πρω­θυ­πουρ­γός πρό­βα­λε μια α­πό τις πιο α­να­τρι­χια­στι­κές πλευ­ρές του success story του. Όντως, οι συλ­λή­ψεις (ά­ρα και οι α­φί­ξεις) αλ­λο­δα­πών χω­ρίς νο­μι­μο­ποιη­τι­κά έγ­γρα­φα, (κα­τά την ε­πί­ση­μη ο­ρο­λο­γία που α­γνο­εί­ται προ­κλη­τι­κά, ό­πως και ο ό­ρος «πρό­σφυ­γας», α­πό το πρω­θυ­πουρ­γι­κό λε­ξι­λό­γιο), εί­ναι κα­τά το τε­λευ­ταίο δω­δε­κά­μη­νο υ­πο­πολ­λα­πλά­σιες των α­ντί­στοι­χων προ­η­γού­με­νων.
 Στον Έβρο, στην πε­ριο­χή ό­που η γραμ­μή των συ­νό­ρων βρί­σκε­ται δυ­τι­κό­τε­ρα α­πό την ό­χθη του πο­τα­μού, ο δια­βό­η­τος φρά­χτης, οι κά­με­ρες και τα σκυ­λιά κά­νουν την πρό­σβα­ση α­δύ­να­τη. Εκεί ό­που το σύ­νο­ρο εί­ναι στην κοί­τη του πο­τα­μού, οι α­στυ­νο­μι­κοί που πε­ρι­πο­λούν με βάρ­κες, ό­πως μας πλη­ρο­φό­ρη­σε υ­ψη­λά ι­στά­με­νος στην ιε­ραρ­χία του Σώ­μα­τος «κά­νουν αι­σθη­τή την πα­ρου­σία τους με φώ­τα και κραυ­γές» μό­λις ει­δο­ποιη­θούν (και πά­λι α­πό κά­με­ρες) για ύ­πο­πτες κι­νή­σεις και «οι δου­λέ­μπο­ροι γυ­ρί­ζουν τους αλ­λο­δα­πούς πί­σω».
Στην πε­ρί­πτω­ση που η βάρ­κα συ­νε­χί­σει την πο­ρεία της και οι ε­πι­βά­τες δη­λώ­σουν ό­τι θέ­λουν να πα­ρα­δο­θούν, η ί­δια πη­γή μάς δια­βε­βαίω­σε ό­τι βγαί­νουν στην ό­χθη και ε­κεί συλ­λαμ­βά­νο­νται. «Αλλά ποιος θέ­λει να μεί­νει κρα­τού­με­νος ε­νά­μι­σι χρό­νο;» πρό­σθε­σε, συμ­με­ρι­ζό­με­νος προ­φα­νώς τη δια­κη­ρυγ­μέ­νη ε­μπι­στο­σύ­νη του υ­πουρ­γού Προ­στα­σίας του Πο­λί­τη στην α­πο­τρε­πτι­κή ι­κα­νό­τη­τα της φή­μης των κο­λα­στη­ρίων του «Ξέ­νιου Δία»
 Διε­ρω­τά­ται κα­νείς, αν μό­νο η ελ­πί­δα να α­πο­φύ­γουν τον ε­νά­μι­σι χρό­νο στο στρα­τό­πε­δο συ­γκέ­ντρω­σης (έ­στω και με τις πρώ­τες 15-25 μέ­ρες στο σχε­τι­κά υ­πο­φερ­τό Κέ­ντρο Πρώ­της Υπο­δο­χής) και ό­χι κά­ποιες α­νο­μο­λό­γη­τες α­πο­τρε­πτι­κές πρα­κτι­κές, α­τε­λέ­σφο­ρες στην α­νοι­χτή θά­λασ­σα, εί­ναι ο λό­γος που οι α­πελ­πι­σμέ­νοι στρά­φη­καν προς τα νη­σιά. Διε­ρω­τά­ται, ε­πί­σης, για ό­σους δεν πνί­γη­καν, (ή δεν κά­η­καν ζω­ντα­νοί, ό­πως η νε­α­ρή γυ­ναί­κα και τα παι­δά­κια της) ποια θα εί­ναι η τύ­χη των αι­τη­μά­των α­σύ­λου που υ­πο­βά­λουν στη νέα, αυ­το­τε­λή, αλ­λά πά­ντα υ­πα­γό­με­νη στο Υπουρ­γείο Προ­στα­σίας του Πο­λί­τη υ­πη­ρε­σία: η τα­χύ­τε­ρη πα­ρα­λα­βή δεν ο­δη­γεί αυ­τό­μα­τα σε ι­κα­νο­ποιη­τι­κά πο­σο­στά θε­τι­κών α­πα­ντή­σεων.
 Σε κά­θε πε­ρί­πτω­ση, πά­ντως, οι φι­λο­ξε­νού­με­νοι του «Ξέ­νιου Δία», της «Ασπί­δας» ή του «Πο­σει­δώ­να» έρ­χο­νται α­ντι­μέ­τω­ποι με το δέ­λε­αρ του «ε­θε­λού­σιου ε­πα­να­πα­τρι­σμού», ο ο­ποίος με­ρι­κές φο­ρές εί­ναι τό­σο «ε­θε­λού­σιος» ώ­στε έ­νας νέ­ος ά­ντρας κρε­μά­στη­κε πε­ρι­μέ­νο­ντάς τον σε κά­ποιο κρα­τη­τή­ριο –α­πό α­νυ­πο­μο­νη­σία, προ­φα­νώς.
 Κι ό­λα αυ­τά μέ­σα σε έ­να χο­ρό ε­κα­τομ­μυ­ρίων (75% ευ­ρω­παϊκώ­ν-25% α­πό τον προϋπο­λο­γι­σμό) που δια­τί­θε­νται για συρ­μα­το­πλέγ­μα­τα και με­ταλ­λι­κούς οι­κί­σκους, κά­με­ρες και σκυ­λο­τρο­φές, καύ­σι­μα και ξε­νο­δο­χεια­κή –δια­μο­νή– α­πο­σπα­σμέ­νων, κέι­τε­ρι­γκ και πο­λύ­γλωσ­σα φυλ­λά­δια, α­ε­ρο­πο­ρι­κά ει­σι­τή­ρια και σε λί­γο σε­κιού­ρι­τι και συ­νερ­γεία κα­θα­ριό­τη­τας (με απ’ ευ­θείας α­να­θέ­σεις πά­ντα), αλ­λά δε φτά­νουν πο­τέ για ι­κα­νο­ποιη­τι­κή δια­τρο­φή, έν­δυ­ση, πε­ρί­θαλ­ψη, α­το­μι­κή υ­γιει­νή και ε­πι­κοι­νω­νία των δύ­σμοι­ρων «φι­λο­ξε­νού­με­νων».
 Αν με τα δε­δο­μέ­να αυ­τά ο κ. Σα­μα­ράς ε­παί­ρε­ται ό­τι «κα­θά­ρι­σε» τα κέ­ντρα των πό­λεων, το ε­ρώ­τη­μα που μπαί­νει εί­ναι πως θα κα­θα­ρί­σει τη συ­νεί­δη­σή του.»
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΕΠΟΧΗ στις 15-9-2013